CRALLÉ
Reisfotograaf / Writer
achter de essentie aan
info@garycralle.com | Afbeeldingen & tekst © 2022 Gary Crallé | Alle rechten voorbehouden
72 uur in Bakoe
Er zijn plaatsen op deze planeet die een complete verrassing zijn, een opvallend contrast van culturele normen, ideeën en overtuigingen - plaatsen met een turbulente geschiedenis die weinig bekend is bij de buitenwereld, met een invloed die hun omvang te boven gaat en ambities die alle verwachtingen tarten.
Als een land dat metamorfe veranderingen ondergaatAzerbeidzjanis zo'n plek, vastbesloten om zijn lot op het wereldtoneel vorm te geven. Dus toen de telefoon ging met een aanbod om te bezoeken, sprong ik op.
Het doel van de reis was voor mij en een aantal andere reisjournalisten van over de hele wereld om deel te nemen aan een driedaagse rondreis door de hoofdstad. Onze gastheer was De Bakoe Werelduitdaging, onderdeel van de Blancpain Sprint-serie, een internationaal motorsportevenement in Bakoe.
Dit is een moslimland dat zich identificeert met Europa en trots verwijst naar de hoofdstad Bakoe als het 'Parijs van de Kaukasus'. Onder de huidige president projecteert Azerbeidzjan zichzelf als het volgende Dubai of Singapore.
Het land is iets groter dan Oostenrijk of de staat Maine. Ondanks zijn omvang heeft de regio Bakoe sinds 1929, toen het nog produceerde, ver boven zijn gewicht gestotenvoor de helftde olievoorraad van de wereld!
Het was een prijs die de nazi's in WO II zo graag wilden, maar die uiteindelijk werden gedwarsboomd door het Sovjetleger in de slag om Stalingrad verderop langs de Wolga. Een verjaardagstaart voor Hitler toonde Bakoe als pure chocolade op een kaart. Hitler pochte dat hij met de Kaspische Zee in zijn greep de wereld zou laten zien wat hij echt kon.
Avond aankomst in Bakoe op aLufthansavlucht vanuit Frankfurt, na een ochtendtransfer van anAir Canada vlucht vanuit Toronto.
Een video waarin toeristische bezienswaardigheden worden gepromoot, speelde in de bagageruimte opInternationale luchthaven Heydar Aliyev, compleet met een vliegend tapijt als onderdeel van de fantasie.
Olie regeert nog steeds in Azerbeidzjan. Je ruikt het in de lucht bij het verlaten van de luchthaventerminal. Het vreemde is dat je het na die eerste snuif zelden meer opmerkt. Samen met aardgasvoorraden is zwart goud de brandstof voor de economie, letterlijk en op alle andere manieren.
Het land heeft zijn profiel vergroot door het organiseren van opmerkelijke internationale evenementen zoals het Eurovisie Songfestival 2012. Het organiseert momenteel de Eerste Europese Spelenin juni van dit jaar en is een van de gaststeden voor het UEFA European Football Championship 2020.
Het tempo van de ontwikkeling heeft de New York Times er zelfs toe aangezet om Bakoe in 2015 op te nemen in de lijst van 52 reisbestemmingen.
Ik heb altijd gedacht dat het fantastisch zou zijn als de kamers zouden passen bij de grootsheid van lobby's zoals the Kempinski Hotel Badamdar. Mijn kamer was wat kleiner. Het hotel ligt op 10-15 minuten rijden van het stadscentrum en zou 3 hectische dagen thuis zijn.
Tour van de volgende ochtend in de stijl van de oude wereldStaatsmuseum voor Geschiedenis van Bakoe verraste me door beschrijvingen van veel exposities in zowel het Azeri als het Engels.
Een straatbeeld in de buurt van het museum vormt een contrast met de chique architectuur van de 'Flame Towers' door Iraaks-Britse architectZaha Hadid metvroeg 19e-eeuwse gevels in Parijse stijl. Het volgende op ons schema was een luxe lunch met traditionele Azeri-gerechten op Nachitsjevan.
The Heydar Aliyev Centrum(de openingsfoto hiervanverhaal) is een andere creatie vanZaha Hadid. Het is een symbool geworden van herontwikkeling in Bakoe met zijn auditorium, een museum van Azerbeidzjaanse ambachten en een tentoonstelling gewijd aan de overleden president wiens naam het draagt. Ironisch genoeg werd een geplande receptie voor onze mediagroep afgebroken toen we snel door mannen in zwarte pakken het gebouw werden uitgezet vanwege een onverwacht bezoek van zijn zoon, de huidige president.
Een demonstratie van auto's in de Blancpain Sprint Series liet voertuigen voorbij de historische Maagdentoren zoeven. lAls de race eeuwen geleden werd gehouden, zou de race direct door het centrum van de stad zijn gegaan.
Sommige steden hebben zwerfhonden, sommige hebben katten. Bakoe heeft katten. Deze liet me de beste locatie zien om de Maagdentoren te fotograferen. (Foto door Evelyn Kanter)
Een wandeling door de the Old Inner City (Icheri Sheher) duurt niet lang - tenzij je stopt om te onderhandelen over een tapijt of twee. Dit gebied en de waterkant zijn oases van rust geworden te midden van het moderne leven en het verkeer. Het is een vreemde combinatie van heel oud en ultranieuw.
Hedendaagse architectuur gaat naadloos samen met oud metselwerk aan de rand van de Binnenstad. Een metrostation gloeit in het vroege avondlicht, terwijl uitzichten vanaf het Shirvanshah Palace-complex de veranderingen dramatiseren.
William Louis-Marie (uit Frankrijk), directeur communicatie voor deEerste Europese Spelen, vertelde ons over de voorbereidingen voor de evenementen van 12-28 juni 2015. Hier zijn een paar dia's van zijn presentatie. Op weg naar een van de wedstrijdlocaties zag ik dat weekend een sexy straatpromotie voor The Baku Challenge plaatsvinden.
Azerbeidzjan trekt alles uit de kast voor de komende Spelen. Faciliteiten van olympische afmetingen worden met spoed tot voltooiing gebracht in een razernij van constructie tussen de luchthaven en het stadscentrum. 'S Nachts verlicht, zijn de structuren behoorlijk spectaculair. We bezochten een deel van de gymnastiektraining van de meisjes en daarna het Nationale Stadion waar arbeider Erdal Demirbulak (onder) en zijn collega's ons de locatie lieten zien voor de openings- en sluitingsceremonie.
Voor iedereen met gevoel voor interieurontwerp of interesse in historische ambachten, deNationaal Tapijtmuseumis een "must." Azerbeidzjaans tapijt maken is een eeuwenoude traditie, en het museum, hoewel klein, heeft een aantal indrukwekkende stukken. Voor serieuze aankopen moet u contact opnemen met een lokale handelaar. Hier is een link naar een nuttige blog over
We kwamen tegenDe Clansman, een Schotse pub in het centrum van de stad. Tollenaar Hugh Cochrane kwam korte tijd naar Bakoe, ontmoette een Azerbeidzjaanse vrouw en ging nooit meer weg. Het is de enige Rangers Supporters Club in het land, zei hij. Hun evenementen worden beneden gehouden waar ik Hugh en Nata heb gefotografeerd. Ik heb inmiddels vernomen dat Hugh is overleden.
Sluit je ogen, open ze weer en je zou denken dat je in Europa bent met een speciale voetgangerszone om te wandelen, winkelen en ontspannen. Veel designer kledingwinkels ook. Ik was een openbaar park aan het oversteken toen een groep jongens me om een foto vroeg. De kans was 9 tegen 1 dat iemand er niet goed uit zou zien, maar ze versloegen de kansen.
Diner op een avond was in het trendy restaurant lounge Pasificowelke transformeert zichzelf van restaurant naar nachtclub naarmate de avond vordert.
De Teze Bazar, een voedselmarkt, maakt, in tegenstelling tot het nabijgelegen winkelcentrum 28 May Mill, geen deel uit van een regulier toeristisch circuit. Deze boeren brengen hun producten regelmatig naar de stad, soms van grote afstand. Ze zijn oprecht, zelfverzekerd en kunnen verfrissend direct zijn met vragen voor vreemden.
Al die verse en bereide producten maakten ons hongerig, dus stapten 5 van ons in een voormalige Londense taxi - ze zijn erg populair in Bakoe - omImereti-restaurant, vlak bij de belangrijkste voetgangersstraat nabij het stadscentrum, voor een Georgische keuken. Geen website, maar ik heb de Tripadvisor-pagina gekoppeld. De maaltijd veranderde in een "foodie" -shoot in onze kamer op de bovenverdieping voordat we eindigden met afscheid van een familie die een speciale gebeurtenis op de begane grond vierde.
DeGobustanrotstekeningen, een UNESCO-site, liggen 65 kilometer (40 mijl) ten zuidwesten van Bakoe. Op een heldere dag (niet tijdens mijn bezoek) is er een prachtig uitzicht op de Kaspische Zee (plus, vreemd genoeg, een gevangenis) net onder het park.
De betekenis van de primitieve rotskunst wordt geschetst in dit compacte museum aan de voet van een met rotsen bezaaid landschap dat in de loop van millennia door aardbevingen is gevormd.
Mijn nieuwe Maleisische vriend, Eddie, die hem voor de rondleiding buiten het museum ophangt.
Eén keer is niet genoeg. Hoewel nauwelijks zichtbaar in de verte, blijft er een recenter menselijk project over: de filmset voor de achtervolgingsscène waarin James Bond wordt achtervolgd door een gigantische zaag die door eindeloze olieboortorens snijdt. Maar maak je geen zorgen - hij komt weg.
© 2015 door Gary Crallé
Contacten bijgewerkt april 2020
Alle rechten voorbehouden.